കണ്ണാ ......
പാല്‍ പുഞ്ചിരി പൊഴിയും ചുണ്ടില്‍ നിന്നും,
അമൃതെന്ന വെണ്ണ തന്‍ നീര്‍ച്ചാലില്‍ നിന്നാ,
സ്നേഹത്തിന്‍ മുത്തെടുത്തെന്‍ കൈക്കുമ്പിളില്‍
അന്നു തൊട്ടിന്നോളം മാറോടു ചേര്‍ത്തതും..
നിന്‍ നീലാഞ്ജനമിഴികളിലെ സ്നേഹസാഗരത്താല്‍,
എന്‍ മിഴികളെ മെല്ലെ തലോടിയതും..
നിന്‍ പവിഴാധരത്തില്‍ തുളുമ്പിയ മന്ദഹാസത്തിന്‍,
രാഗലോലമെന്നുള്ളം പതിയെ തുടിച്ചതും..
സ്നേഹം തന്‍ മുത്തുക്കുടമായി എന്‍ ചാരെ വന്നതും,
നിന്‍ മുടിക്കെട്ടിലെ പീലിയാല്‍ മെല്ലെ തഴുകിയോ!
നിന്‍ വേണു ഗാനത്താല്‍ ഓര്‍മകളുണര്‍ന്നതും,
സ്നേഹാര്‍ദ്രമായ് ചേര്‍ത്തു പിടിച്ചതും,
മന്ദഹാസമായ്,സ്നേഹമായ് ,എന്നിട്ടെന്തേ..
ഇന്നീ നിമിഷങ്ങളെ നൊമ്പരപ്പെടുത്തുന്നുവോ?
മായയായ് അകലുന്നു, മറയുന്നു മിഴികളില്‍..
വിരഹത്തിന്‍ കണ്ണുനീര്‍ മുത്തുകളിണക്കിയ -
ഈ ഹാരം കോര്‍ത്തു വെക്കട്ടെ നിനക്കായ് ....
എത്രയെത്ര ജന്മങ്ങളാല്‍ നിന്‍ ഗോപികയായിരുന്നു!
ഇനിയും വരുമോ നീ എന്‍ ചാരെ
കണ്ണാ.... ന്‍റെ ..കണ്ണാ ,ഈ വിളി കേള്‍ക്കുന്നില്ലേ ....
No comments:
Post a Comment